Πέρα από μια εκδήλωση διαμαρτυρίας των υποψιασμένων ότι τα καμένα της Πάρνηθας μπορεί να μείνουν για πάντα καμένα,οφείλουμε επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να ξαναδούμε τον τρόπο ζωής που κληρονομήσαμε.
Την απίστευτη καθημερινότητά μας,τις απατηλές ανέσεις που μας προσφέρει η ζωή στην πόλη,τις αμέτρητες ώρες που είμαστε "φυλακισμένοι" στα αυτοκίνητα,τη δύσπνοια από τους αμέτρητους ρύπους της ατμόσφαιρας κτλ.
Πρέπει ν'αλλάξει η καθημερινότητά μας με μικρές αλλά αποφασιστικές δράσεις, που οφείλουμε να διεκδικήσουμε.
Π.χ.αρνούμαι να πιστέψω πως οι Δήμοι που δε συμβάλλουν στην ανακύκλωση των απορριμάτων των δημοτών τους,(όπως ο Δήμος Γλυφάδας)δαπανούν χιλιάδες ευρώ για πολιτιστικές εκδηλώσεις!
"Των οικιών ημών εμπιπραμένων ,υμείς άδετε.."(Ενώ τα σπίτια μας καίγονται,εσείς τραγουδάτε...στην κυριολεξία!)
Κάδους ανακύκλωσης,κύριε Δήμαρχε,και όχι καλοκαιρινές εκδηλώσεις!
Είναι τουλάχιστον ακατανόητο να απαιτείται ποσοστιαία πράσινο στις πόλεις για τη φυσική απορύπανση και να περιμένουμε από τον ουρανό να παρέμβει ο Θεός και ν΄αλλάξει τα μυαλά όσων έχουν συμφέροντα να τσιμεντοποιούν και το ελάχιστο χώμα που έχει απομείνει!
Δε ζητούμε πλέον,αλλά απαιτούμε!
Αρκεί να ξέρουμε τι απαιτούμε ακριβώς και με ποιο σχέδιο δράσης θα το επιτύχουμε!
Γιατί έχουμε,ως κοινωνία των πολιτών,τη δύναμη ν'αλλάξουμε τη ζωή μας.
Τώρα.Όχι Αύριο.
Michael
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment