"Είναι"και "γίγνεσθαι"στον αιώνα της Βιοτεχνολογίας.Το πρόβλημα.

Μέχρι χθες,πριν δηλαδή μερικά χρόνια,μπορούσαμε εκ του ασφαλούς να αναφερόμαστε στο "είναι"(κοσμολογικό,οντολογικό,κοινωνικό,πολιτικό κ.ά.)ως τετελεσμένη πραγματικότητα,της οποίας η όποια εξέλιξη("γίγνεσθαι")ήταν θέμα του μακροϊστορικού χρόνου,άσχετα από την οπτική γωνία θεώρησης αυτής της εξελικτικής διαδικασίας(πραγματιστικής,επιστημονικής,θρησκευτικής ή εσχατολογικής).
Ο άνθρωπος,η κοινωνία,το περιβάλλον,ήταν έννοιες αυτονόητες,που μας έδωσαν τη δυνατότητα με το μύθο,τη θρησκεία,τη φιλοσοφία και την επιστήμη να απαντήσουμε σε ερωτήματα,όπως το "πόθεν" ή το "γιατί",νοηματοδοτώντας έτσι την ύπαρξή μας.
Και πάντως "είναι"και "γίγνεσθαι",κοινωνικά,πολιτικά,θρησκευτικά και φιλοσοφικά είχαν πάντοτε σ'όλες τις εκφάνσεις του ανθρώπινου πολιτισμού(όπως κι αν εκφραζόταν αυτός)διαλεκτική σχέση.
Η διαλεκτική σχέση ανθρώπου-κοινωνίας ως πορεία κατάκτησης κοινωνικών αρετών προς όφελος του συνόλου.
Η σχέση ανθρώπου-θρησκείας ως πορεία αναζήτησης της τελειότητας και της υπέρβασης του θανάτου,του έσχατου ορίου της ανθρώπινης ύπαρξης.
Έννοιες με απόλυτα διακριτή δυναμική που επέτρεψαν την ανάπτυξη των αρχών της φιλοσοφίας αλλά και των λεγόμενων κοινωνικών επιστημών.
Αν μάλιστα εξειδικεύσουμε τις βεβαιότητές μας και αναφερθούμε στο χώρο της θρησκείας,το οντολογικό περιεχόμενο της έννοιας του προσώπου ή το θέμα της σωτηρίας του ανθρώπου ως προϋπόθεση της ελευθερίας της βούλησής του,αλλά και το ακανθώδες θέμα του θανάτου,οριοθέτησαν καθοριστικά τη σκέψη του δυτικού ανθρώπου.
Ανάλογες βεβαιότητες και ανθρωπολογικές ερμηνείες των ανατολικών φιλοσοφικών ρευμάτων και θρησκειών διαμόρφωσαν τη σχέση ανθρώπου-θρησκέιας υιοθετώντας πάντως ένα εσχατολογικό μοντέλο ερμηνείας της ζωής και του σκοπού της.
Κι ενώ όλ'αυτά αποτελούσαν ένα κοινό πεδίο αναφοράς φιλοσοφικής και κοινωνιολογικής,η ιδέα της χρησμοθηρικής επανασύστασης των υλικών της ζωής για τις ανάγκες της αγοράς ανέτρεψε τα πάντα.
Με άλλα λόγια στο ανώνυμο εργαστήριο της Βιοτεχνολογίας,επιστήμονες με άδηλες προθέσεις,με τις γνώσεις που τους παρείχαν οι λεγόμενες τεχνοεπιστήμες,αποφάσισαν να ξαναδημιουργήσουν τη ζωή,δίνοντάς της χαρακτηριστικά που ουδέποτε θα αποκτούσε στην πορεία του μακροϊστορικού "γίγνεσθαι".
Και το πιο εφιαλτικό απ'όλα είναι το γεγονός ότι όσοι διαχειρίζονται πλέον αυτή τη μορφή της ζωής είναι έτοιμοι να τη διαθέσουν για τις ανάγκες της αγοράς!
Και επειδή όλ'αυτά μπορεί να φαντάζουν ως υπερβολές,είναι σκόπιμο να αναφέρουμε συγεκριμένα παραδείγματα "μετά λόγου γνώσεως",για να γίνει κατανοητή η φύση και η έκταση του προβλήματος.
Με άλλοθι λοιπόν την "ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή"που και θεμιτή είναι αλλά και δίνει λύσεις σε άτεκνα ζευγάρια,σιωπηλά υιοθετούνται τεχνικές,που καταργούν στην πράξη την έννοια της μητρότητας,αλλά και καταφεύγουν σε χειμαιρικές αναμείξεις γενετικού υλικού με απρόβλεπτες συνέπειες και για το παιδί που γεννιέται,αλλά και για την κοινωνία,που αργά ή γρήγορα θ'αναγκασθεί να αντιμετωπίσει αυτή την πραγματικότητα.
Και δεν αναφερόμαστε απλά στην εξωσωματική γονιμοποίηση και την επανεμφύτευση της βλαστοκύστης,που θα προκύψει,στη μήτρα της μητέρας,αλλά στην επεξεργασία του ωαρίου της δότριας,στο εμπλουτισμό του με κυτταρόπλασμα άλλης δότριας,τη γονιμοποίηση του ωαρίου και την εμφύτευση της βλαστοκύστης(του αθροίσματος των κυτάρων από το αρχικό γονιμοποιημένο ωάριο)σε δανεική μήτρα,που εντέλει θα κυοφορήσει το έμβριο.
Στην προκειμένη περίπτωση ο ορισμός της μητρότητας είναι έργο δικαστή,όπως άλλωστε έχει καταδείξει η υπάρχουσα νομολογία...(έπεται η συνέχεια).

"Είναι"και "γίγνεσθαι"στον αιώνα της Βιοτεχνολογίας

Η Βιοτεχνολογία και ο φόβος από τη βεβαιότητα ότι ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος έρχεται τον 21 ο αιώνα.



Αν θέλετε να μιλήσουμε με αυστηρά επιστημονική γλώσσα όροι,όπως "προαίσθηση",δεν μπορούν να έχουν θέση σ'έναν κόσμο που αναζητεί επίμονα αποδείξεις για να κάνει τις όποιες επιλογές του.

Με προαισθήσεις δηλαδή και αξιώματα δεν αντιμετωπίζονται διλήμματα,που δεν παρέχουν περιθώρια αναμονής σ'έναν κόσμο,που μεταβάλλεται με ρυθμούς μάλλον ασύλληπτους για τον κοινό ανθρώπινο νου και τους οποίους (ρυθμούς)ετεροκαθορίζουν οι λεγόμενες τεχνοεπιστήμες.

Άρα είναι λάθος να πούμε ότι "έχουμε την προαίσθηση" ότι ο κόσμος,όπως τον γνωρίσαμε,με τη δομή,τις αρχές και τις αξίες του,σε λιγότερο χρόνο απ'αυτόν που καταλαμβάνει μια ανθρώπινη γενεά,θα έχει πάψει πια να υπάρχει.

Θα ήταν όμως ορθό να διατυπώσουμε τη βεβαιότητα και στη συνέχεια να την αποδείξουμε ότι πράγματι όλα γύρω μας αλλάζουν κατά τρόπο δραματικό και μάλλον ανεπίστρεπτο!

Και αυτή η αλλαγή δεν αφορά απλώς στις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία στον άνθρωπο,αλλά στη ριζική αναθεώρηση εννοιών όπως είναι η ζωή,η κοινωνία,ο άνθρωπος και στον εκ νέου επαναπροσδιορισμό του περιεχομένου των εννοιών αυτών.

Άρα,ή αποφασίζουμε να αναζητήσουμε επιχειρήματα και να τα τεκμηριώσουμε,μετέχοντας αναγκαστικά στη διαδικασία επαναπροσδιορισμού της έννοιας της ζωής ή παραμένουμε στις βεβαιότητες και τα αξιώματά μας και μας προσπερνούν οι εξελίξεις,μένοντας για πάντα νοσταλγοί ενός κόσμου που πέρασε ανεπίστρεπτα.

Και η άποψη αυτή δεν είναι ενδεχομένως υπερβολική για να φανούμε συνεπείς στο κλίμα που διαμορφώνεται.Είναι πλέον τεκμηριωμένη βεβαιότητα,που προκύπτει από πρακτικές,τις οποίες ούτως ή άλλως έχουμε υιοθετήσει και οι οποίες δίνουν το μέτρο των επιλογών που είμαστε υποχρεωμένοι να αποδχθούμε στην αυγή ακόμη του αιώνα της Βιοτεχνολογίας.

Θέλετε ένα απλοϊκό αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα των δυνατοτήτων,με τις οποίες μας προικοδότησε ο αιώνας που πέρασε σε σχέση με τις πρακτικές αυτές;

Με αμνιοπαρακέντηση ή καλλιέργεια εβρυικής τροφοβλάστης μπορούμε στο όνομα της ευγονικής να θυσιάζουμε έμβρυα που βαρύνονται με κληρονομικά νοσήματα.

Μάθαμε δηλαδή να ρίχνουμε στον Καιάδα(στον Καιάδα οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έριχναν τους κακούργους,ενώ τα προβληματικά βρέφη τα έριχναν στους Αποθετήρες,παρόμοια απόκρημνη περιοχή του Ταϋγέτου-αν θέλουμε να κυριολεκτούμε)τους γενετικά ανάπηρους,για να αναστήσουμε μια κοινωνία υιών ανθρώπων!

Υπερβολές θα μου πείτε.

Θα συμφωνήσω μαζί σας.

Ωστόσο καλό είναι να το συζητήσουμε το θέμα,αν θέλουμε τουλάχιστον να είμαστε ειλικρινείς για το περιεχόμενο της ζωής στον αιώνα της Βιοτεχνολογίας και στην πιθανή αλλοίωση του νοήματος αυτού από την άδηλη δράση των λεγόμενων τεχνοεπιστημών και κυρίως της Μοριακής Γενετικής,που μας άφησε άφωνους με την ταχύτητα,με την οποία "διάβασε"το ανθρώπινο γονιδίωμα και το οποίο σήμερα ετοιμάζεται να πατεντάρει καινα το προσαρμόσει στις ανάγκες της αγοράς.

Επομένως και για να είμαστε πρακτκοί στις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν,θα περιγράψουμε καταρχήν το πρόβλημα,που σίγουρα υπάρχει,όσο και αν είναι άδηλες οι περισσότερες παράμετροί του,και θα επιχειρήσουμε να θέσουμε μια σειρά από ερωτήματα,προκαλώντας τη δική σας απάντηση ή τουλάχιστον το δικό σας προβληματισμό.

The Therapist

Novels.1
The Therapist

Rhodes,15th century.The Magistrate of the Knights of the Order of Saint Ioannis who are occuping the island is called upon to solve the mystery of the mass murder of the peasant whose bodies bear the marks of a large animal's nails.The sole survivor on the scene of crime is a little boy,Andronicus Honiatis,who is unable to provide a clear witness of the murderer or murderes...
(For details see:www.newyorkliteraryagency.com/TheTherapist.html)

I offer( free) by e-mail the novel "The Therapist"

Michael

Κέρινες κούκλες στον ήλιο.

Αυτό είμαστε!Μόνο που βλέπουμε τις άλλες κούκλες να γερνούν και να ζαρώνουν,καθώς ο ήλιος παίζει με το χρόνο και τη φθορά.Καταδικασμένοι να μην μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πως ο ήλιος ποτέ του δε χαρίστηκε σε καμιά κέρινη κούκλα...Κι έτσι μένουμε οι ίδιοι,δε μαθαίνουμε ποτέ από τα λάθη και τα πάθη μας...ώσπου το κερί να κυλήσει στο χώμα και ν'αναμειχθεί με το λειωμένο κερί των άλλων που το παρατηρούσαμε να λειώνει χαιρέκακα!

Τι σημαίνει "Παράγω πολιτική";

Σημαίνει ότι δε διαχειρίζομαι την κρίση,την όποια κρίση,με μηδενικό αποτέλεσμα.
Εμομένως παράγω πολιτική σημαίνει ότι χαράσσω τομές,όσο οδυνηρές και αν είναι με στόχο πάντα την έξοδο από την κρίση.
Άρα δεν παράγω πολιτική όταν απλά καταγγέλω την έλλειψη διαφάνειας ή τη διαφθορά στο δημόσιο βίο.
Παράγω πολιτική όταν προτείνω και υιοθετείται το θεσμικό πλαίσιο που θωρακίζει το δημόσιο βίο από τη διαφθορά.
Σ'όλες τις άλλες περιπτώσεις είμαι απλώς ένα γρανάζι.που συμβάλει και αυτό με τη σειρά του στη διαιώνιση φαινομένων που καταγέλλονται για να καταγγέλλονται,ενώ η κρίση συνεχίζεται.
Τότε δεν παράγω πολιτική.
Ή μήπως έχετε αντιρρήσεις;

Βιοτεχνολογία.Ευλογία ή Κατάρα;

Δεν είμαι βέβαιος πως όροι,όπως γονιδιακή θεραπεία,ανασύσταση οργάνων από βλαστοκύτταρα,παραγωγή γονιδιακών "φαρμάκων" και άλλα παρόμοια δώρα της Βιοτεχνολογίας,είναι απλά το πρόδηλο μέλλον του ανθρώπου που νικά τον πόνο και την αρρώστια τον 21ο αιώνα ή το επιφαινόμενο των άδηλων προθέσεων όλων όσων θέλουν τελικά να ελέγξουν το ανθρώπινο γονιδίωμα και συνεπώς το μέλλον του ανθρώπου.
Θέλετε ενδείξεις;
Michael