Κέρινες κούκλες στον ήλιο.

Αυτό είμαστε!Μόνο που βλέπουμε τις άλλες κούκλες να γερνούν και να ζαρώνουν,καθώς ο ήλιος παίζει με το χρόνο και τη φθορά.Καταδικασμένοι να μην μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πως ο ήλιος ποτέ του δε χαρίστηκε σε καμιά κέρινη κούκλα...Κι έτσι μένουμε οι ίδιοι,δε μαθαίνουμε ποτέ από τα λάθη και τα πάθη μας...ώσπου το κερί να κυλήσει στο χώμα και ν'αναμειχθεί με το λειωμένο κερί των άλλων που το παρατηρούσαμε να λειώνει χαιρέκακα!