Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμοος του 21ου αιώνα.

Η αναδημιουργία της ζωής στο εργαστήριο δεν είναι ένα απλό γεγονός με ενδεχόμενες συνέπειες,που εξαρτώνται τελικά από την προαίρεση του ερευνητή αλλά μια συσσωρευμένη απειλή για την ανθρωπότητα,όπως τη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Και φυσικά δεν εννοούμε μόνο τις όποιες ανθρωπολογικές ιδιότητες,αλλά κυρίως τη δραματική κατάρρευση των αρχών που στηρίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό(βλ.και Μιχαήλ Κοκκινάρη,Τα στίγματα του Κάιν,εκδ."Νικόδημος",σελ.17).
Αν μάλιστα διευρύνουμε τον προβληματισμό μας στους ζώντες οργανισμούς συνολικά,τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο.
Αναπρογραμματίζουμε τους γενετικούς κώδικες των ζώντων οργανισμών για να εξυπηρετήσουμε τις πολιτιστικές και οικονομικές ανάγκες και επιθυμίες μας.
Αναλαμβάνουμε το ρίσκο μιας δεύτερης Γένεσης,αυτή τη φορά μιας τεχνητής Γένεσης,που υπόκειται στις επιταγές της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας.
Με άλλα λόγια ξαναδημιουργούμε τον κόσμο για τις ανάγκες της αγοράς.
Στην εσχατολογία της θρησκείας ο κόσμος αναγεννάται.Γίνεται κατοικητήριο του Θεού.
Στην εσχατολογία της αγοράς ο κόσμος τεμαχίζεται και πωλείται χάρη χάρη του κέρδους.