Σκιές στο σκοτάδι.Σενάριο αφιερωμένο στους απόντες εβραίους της Θεσσαλονίκης.

ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Από το σεναριογράφο Μιχάλη Κοκκινάρη Treatment Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 στο Νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» έρχεται να εργαστεί ο χειρουργός Μόνις Συρμής,εξειδικευμένος στην Αμερική σε πρωτοποριακές μεθόδους αφαίρεσης όγκων.Η επιστημονική του κατάρτιση εντυπωσιάζει τους συναδέλφους του,ωστόσο ο ίδιος ως άνθρωπος φαντάζει τόσο αινιγματικός και απόμακρος,που δημιουργεί ένα πέπλο μυστηρίου γύρω του. Στην ουσία ο Μόνις είναι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος που παλεύει να ξεχάσει όσα έζησε στο Άουσβιτς-Μπιργκενάου,με τις σκιές να στοιχειώνουν τα όνειρά του. Ο μόνος που μπορεί να τον καταλάβει ως ένα βαθμό είναι ο πολύ μεγαλύτερός του ο Μισέλ Καπόν,συγκρατούμενός του στο Άουσβιτς-Μπιργκενάου,που ωστόσο δείχνει να έχει ξεπεράσει τα γεγονότα,που ακόμη γεμίζουν με σκιές τη ζωή του Μόνις. Ωστόσο ο Μισέλ έχει αρχίζει να υποψιάζεται πως δεν είναι μόνο η ομηρεία και τα βασανιστήρια,που έζησε ο φίλος του στο Άουσβιτς η κύρια αιτία της απόσυρσής του απ’τη ζωή. Σχηματίζει λοιπόν την εντύπωση πως ο Μόνις πρέπει να κρύβει κάποιο μυστικό από εκείνη την τραγική περίοδο,που αρνείται να το μοιραστεί μαζί του. Και όλ’αυτά μέχρι τη στιγμή που στο Νοσοκομείο μεταφέρεται για χειρουργική νοσηλεία ο Όττο Ράινχερ,χημικός μηχανικός μεγάλης εταιρείας ιατρικών αερίων που εδρεύει στα περίχωρα της Αθήνας. Για τον Ράινχερ και την υγεία του μεγάλο ενδιαφέρον δείχνει και ο δεύτερος γραμματέας της Γερμανικής Πρεσβείας της Δυτικής Γερμανίας,ο Καρλ Νόυμαν,το όνομα του οποίου είχε εμπλακεί στην υπόθεση του διαβόητου Μαξ Μέρντεν,του διώκτη των εβραίων της Θεσσαλονίκης. Ο Ράινχερ ,που πάσχει από καρκίνο,δεν είναι άλλος από τον Όττο Μπρέμερ,έναν από τους πολλούς εγκληματίες που ευθύνονταν για τα πειράματα θανάτου,με τη χρήση αερίων σε βάρος των κρατουμένων στο Άουσβιτς-Μπιργκενάου. Ο Ράινχερ φυσικά δε θα μπορούσε να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Μόνις έναν από τους εκατοντάδες εβραίους του στρατοπέδου,που γνώρισαν από κοντά τα πειράματά του και μένει με την ιδέα πως θα τον αναλάβει ένας ειδικευμένος χειρουργός,που ενδεχομένως θα τον απαλλάξει από τον καρκίνο. Ο Μόνις έχει ήδη ασπαστεί την ιδέα της εκδίκησης,στο όνομα των ανθρώπων που χάθηκαν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο,ενώ ο ύπνος του είναι μια διαρκής ανάμνηση με κάθε λεπτομέρεια της ζωής του στο στρατόπεδο. Και τότε αρχίζει ένα άλλο μαρτύριο,όταν η κόρη του Ράινχερ,σχεδόν γοητευμένη μαζί του ,θα θελήσει να τον πλησιάσει ερωτικά. Η Μαρία Ράινχερ πρόδηλα δε γνωρίζει το παραμικρό για τη δράση του πατέρα της.Αντίθετα τον θεωρεί ένα στοργικό άνθρωπο,που με εγκαρτέριση υπέμεινε τις ταπεινώσεις που υπέστησαν όλοι οι γερμανοί μετά την ήττα,για εγκλήματα που δε διέπραξαν όλοι ανεξαίρετα! Ο Μόνις θα την ακούσει μάλιστα να του διηγείται τις πιέσεις σε βάρος του πατέρα της από το χιτλερικό καθεστώς,όταν ήταν υποχρεωμένος να εργάζεται σε χημική βιομηχανία στη διάρκεια του πολέμου. Και το χειρότερο για το Μόνις είναι πως τελικά ερωτεύεται τη Μαρία…μια γερμανίδα που δεν εντυπωσιάζεται από το αριθμητικό χάραγμα του Μόνις,που υποδηλώνει το πέρασμά του από το στρατόπεδο θανάτου Άουσβιτς-Μπιργκενάου! Το δίλημμα για τον Μόνις γίνεται ακόμη πιο πιεστικό,όταν ο Καλ Νόυμαν,απροκάλυπτα θα τον απειλήσει,αν πέθαινε ο Ράινχερ,επειδή απ’το φάκελο του,που τον βρήκε στο Μπιργκενάου,θα βεβαιωθεί πως ο Ράινκερ ή αλλιώς Μπρέμερ δεν του ήταν άγνωστος! Αλλά και ακόμη αν δεν προέκυπτε ευθύνη σε βάρος του,τότε η Μαρία Ράινκερ θα μάθαινε πως τον πατέρα της τον σκότωσε ένας εβραίος που τον μισούσε! Ο Μισέλ,που γίνεται αποδέκτης του διλήμματος του Μόνις,θα του προτείνει «σολωμόντεια λύση»για να γλυτώσει απ’τους εφιάλτες του:Να εγχειρίσει το δολοφόνο Ράινκερ κι έπειτα ν’αποκαλύψει όλη την αλήθεια στην κόρη του,γνωρίζοντας πως έτσι θα την έχανε…όπως έχασε και τη γυναίκα που αγάπησε στο στρατόπεδο…τη Σάρα Ναχμία,που ,όπως πίστευε ,την οδήγησε στο θάνατο με τα ίδια του τα χέρια! Ο Μόνις,όταν άρχισε η προετοιμασία της Εξέγερσης των ελλήνων εβραίων στο Μπιργκενάου,που είχε ως αποτέλεσμα τη μοναδική ηρωική αντίσταση σε στρατόπεδο εβραίων κρατουμένων,είχε αποκαλύψει σε εβραία κρατούμενη με την οποία ήταν ερωτευμένος,την απώλεια του άνδρα της και του γιού της,με τη βεβαιότητα πως θα τον έβλεπε πια ως το μοναδικό της στήριγμα! Η Σάρα Ναχμία,από το Νοσοκομείο Κρατουμένων που εργαζόταν μεταφέρθηκε σε διπλανό εργοστάσιο κατασκευής οδίδων,από το οποίο τελικά κλάπηκε και η πυρίτιδα,που χρησιμοποιήθηκε κατά την Εξέγερση των Εβραίων τον Οκτώβριο του 1944. Έτσι μετά την Εξέγερση και την εξόντωση όλων των εξεγερμένων για όσες γυναίκες του εργοστασίους υπήρχε η υποψία πως συνεργάστηκαν η ποινή ήταν ο θάνατος με απαγχονισμό. Αυτός ήταν και ο μεγαλύτερος εφιάλτης του Μόνις,που πείστηκε πως η Σάρα πέθανε γιατί ήξερε πως είχαν χαθεί οι δικοί της άνθρωποι,γι’αυτό και βοήθησε στην Εξέγερση! Η εγχείριση ολοκληρώνεται,ο Ράινκερ βγαίνει σε καλή κατάσταση από το χειρουργείο,αλλά ο Μόνις Συρμής παραιτείται από το Νοσοκομείο και φεύγει για τη Θεσσαλονίκη,αφήνοντας πίσω του αναπάντητα ερωτηματικά στη Μαρία Ράινκερ,που κάτι αρχίζει να υποψιάζεται. Το τέλος της ιστορίας είναι αναπάντεχο και πάντως ανάλογο του αναστήματος ενός ανθρώπου,που αντιμετώπισε το πιο ακραίο δίλημμα στη ζωή του. Με άλλα λόγια ζητείται γερμανός παραγωγός,που θα δεχόταν να επενδύσει σ'αυτό το θέμα. Σ'αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει όποιος διαβάζει το blog μου στη Γερμανία.